Άγιος πόθος και ανύστακτη προθυμία για δοξολογία του Ευεργέτη Χριστού
Παραθέτουμε πολύ μικρό απόσπασμα από την ερμηνεία χριστουγεννιάτικου ύμνου που υπάρχει στο βιβλίο του μακαριστού Ομολογητή Θεολόγου Νικολάου Σωτηρόπουλου «ΕΟΡΤΑΙ ΚΑΙ ΥΜΝΟΙ».
Άγιος πόθος και ανύστακτη προθυμία για δοξολογία του Ευεργέτη Χριστού
Εκ νυκτός έργων εσκοτισμένοις πλάνης
ιλασμόν ημίν, Χριστέ, τοις εγρηγόρος
νυν σοι τελούσιν ύμνον ως ευεργέτη
έλθοις πορίζων, ευχερή τε την τρίβον
καθ’ ην ανατρέχοντες εύροιμεν κλέος.
«Υπάρχει λοιπόν εις τάς ψυχάς των χριστιανών, ως αμαρτωλών ανθρώπων, σκότος. Αλλ΄ υπάρχει συγχρόνως καί πόθος 
καί προθυμία ανύστακτος νά υμνούν καί να δοξολογούν τόν ευεργέτην Χριστόν. Εις αυτόν τόν άγιον πόθον καί εις αυτήν τήν αγίαν 
προθυμία αποβλέπων ο Χριστός, παρακαλείται νά έλθη καί νά παράσχη εις τούς δούλους του δύο τινά. Αρνητικώς μέν ιλασμόν, ήτοι συγχώρησιν, θετικώς δέ ευχερή, ήτοι εύκολον τήν οδόν».
Μικρό απόσπασμα από ερμηνεία του χριστουγεννιάτικου ύμνου που υπάρχει στο ωραιότατο βιβλίο του μακαριστού Ιεραποστόλου Θεολόγου Νικολάου Σωτηρόπουλου, ΕΟΡΤΑΙ ΚΑΙ ΥΜΝΟΙ.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΣ 