Δύο διδάγματα από την εγκατάλειψη της στάμνας της Σαμαρείτιδας στο πηγάδι
Επειδή την Κυριακή που μας πέρασε ήταν η Κυριακή της Σαμαρείτιδας, παρουσιάζουμε μικρό απόσπασμα απο το βιβλίο του μακαριστού Ομολογητού Θεολόγου Νικολάου Σωτηρόπουλου «Το Ευαγγέλιο του Ιωάννου» τ. Α΄.
Δύο διδάγματα από την εγκατάλειψη της στάμνας της Σαμαρείτιδας στο πηγάδι
28 Ἀφῆκεν οὖν τὴν ὑδρίαν αὐτῆς ἡ γυνὴ καὶ ἀπῆλθεν εἰς τὴν πόλιν, καὶ λέγει τοῖς ἀνθρώποις· 29 Δεῦτε ἴδετε ἄνθρωπον ὃς εἶπέ μοι πάντα ὅσα ἐποίησα· μήτι οὗτός ἐστιν ὁ Χριστός; 30 ἐξῆλθον οὖν ἐκ τῆς πόλεως καὶ ἤρχοντο πρὸς αὐτόν.
Μεταφράζουμε: «Άφησε τότε τή στάμνα της η γυναίκα καί πήγε στήν πόλι καί λέγει στούς ανθρώπους· Ελάτε να ιδήτε ένα άνθρωπο, πού μου είπε όλα όσα έκανα. Μήπως αυτός είναι ο Χριστός; Βγήκαν τότε από την πόλι και έρχονταν προς αυτόν».
Η γυναίκα η Σαμαρείτις άφησε τή στάμνα της στό πηγάδι. Γιατί; Ή διότι ήθελε να είνε απαλλαγμένη από τό φορτίο της στάμνας γιά νά τρέξη καί νά φθάση τό γρηγορώτερο στήν πόλι καί ν΄ αναγγείλη στούς συμπολίτες της τόν Ιησού, ή διότι από τή χαρά της, πού βρήκε τό Μεσσία, λησμόνησε τό νερό. Ή τό πρώτο συνέβη ή τό δεύτερο, πάντως καί τά δύο είνε διδακτικά. Τό πρώτο διδάσκει, ότι, γιά νά κάνωμε ιεραποστολή, πρέπει όσο είνε δυνατό ν΄ απαλλασσώμεθα από βάρη, πού δυσχεραίνουν τήν ιεραποστολή. Το δεύτερο διδάσκει, ότι μπροστά στά πνευματικά τά υλικά είνε δευτερεύοντα καί ευκαταφρόνητα. Αφού η Σαμαρείτις βρήκε τήν πηγή του ζωνταντού νερού, καταφρόνησε τό κοινό νερό.
Απο την ερμηνεία του δ’ κεφαλαίου και των στίχων 28-30, του Ευαγγελίου του Ιωάννου που υπάρχει στο εξαίρετο ερμηνευτικό υπόμνημα του μακαριστού Ομολογητή Θεολόγου Νικολάου Σωτηρόπουλου «Το Ευαγγέλιο του Ιωάννου» τόμος Α’ , Αθήνα 1996, σελ.591.
Τα περιεχόμενα του, θα τα δείτε ΕΔΩ.
Δείτε και Αναρτήσεις για την Αγία Φωτεινή την ισαπόστολο, πατώντας ΕΔΩ
Ο Ιησούς, ο Αληθινός, ζητεί απ΄ όλους πίστι σ΄ Αυτόν, πατώντας ΕΔΩ