Δυστυχώς το ιστολόγιο ΑΝΑΒΑΣΕΙΣ ενώ δημοσίευσε τις κατηγορίες του κ.Ιατρίδη, παρέλειψε να δημοσιεύσει την απάντηση του κ. Νικολάου Σωτηρόπουλου προς τον κ.Ιατρίδη.
Κύριε Διευθυντά,
Ὁ κ. Ν. ᾿Ιατρίδης, ταξίαρχος ἐ.ἀ. καὶ δικηγόρος, μὲ δύο δημοσιεύματά του στὸν «Ο.Τ.» τῆς 14ης καὶ τῆς 21ης ᾿Ιανουαρίου, ἰσχυρίζεται, ὅτι δὲν εἶμαι ἀγωνιστὴς τῆς πίστεως, ὅπως κατὰ τὸ παρελθόν, ἀλλ᾿ ἔχω ἀλλάξει, καὶ γι᾿ αὐτὸ ἀσκεῖ δριμυτάτη κριτικὴ ἐναντίον μου γιὰ τὶς θέσεις μου σὲ ἐπιστολή μου, ἡ ὁποία εἶχε δημοσιευθῆ στὸν «Ο.Τ.» τῆς 12ης Νοεμβρίου σχετικῶς πρὸς τὸ θέμα τῆς περιβόητης Κάρτας τοῦ Πολίτη. Γράφει, ὅτι εἶνε «θλιβερὲς οἱ θέσεις» μου σ᾿ αὐτὸ τὸ θέμα, ἔχω «πολλὲς παλινωδίες καὶ ἀντιφάσεις», εἶμαι «φάσκων καὶ ἀντιφάσκων», «ὑπηρετῶ δύο “κυρίους”», ἔχω ὑποστῆ «“πτώση” ἀπὸ τὴν ἀλήθεια», ἔχει ἐπαληθευθῆ σὲ μένα ὁ λόγος τοῦ Χριστοῦ «πλανῆσαι, εἰ δυνατόν, καὶ τοὺς ἐκλεκτούς» (Ματθ. κδ´ 24), ἔχω «ἀπάθεια», δηλαδὴ ἀναισθησία καὶ ἀδιαφορία, ἔχω «ἀπογοητεύσει» τὸν ᾿Ορθόδοξο λαό, οὔτε πολὺ οὔτε λίγο εἶμαι προδότης τῆς πίστεως καὶ ἀρνητὴς τοῦ Χριστοῦ, καὶ θὰ πέσῃ «βαρὺς ὁ πέλεκυς Κυρίου ἰδιαιτέρως ἐπάνω» μου, θὰ κριθῶ «ἐλάχιστος διὰ τὴν Βασιλείαν τοῦ Θεοῦ», θὰ πάω στὴν κόλασι…
᾿Αλλ᾿ ἐνῷ ὁ κ. ᾿Ιατρίδης λάβρως καταφέρεται ἐναντίον μου ἐξ αἰτίας τῆς Κάρτας τοῦ Πολίτη, λίαν ἐπαινετικῶς ἐκφράζεται γιὰ ἄλλους, μεταξὺ τῶν ὁποίων ὁ μοναχὸς Μάξιμος Βαρβαρῆς καὶ ὁ ἱερεὺς π.Σαράντης Σαράντος, τοῦ ὁποίου τὸ σχετικὸ κείμενο χαρακτηρίζει «θεόπνευστο». ῾Υπενθυμίζουμε, ὅτι ὁ μοναχὸς Μάξιμος κήρυξε ἀπὸ τηλεοπτικὰ κανάλια καὶ μὲ βιβλίο του, ὅτι τὸ 2013 θὰ ἐμφανισθῇ ὁ ᾿Αντίχριστος, καὶ τὸ 2018 θὰ γίνῃ ἡ δευτέρα παρουσία! ῾Ως πρὸς δὲ τὸν χαρακτηρισμὸ τοῦ κειμένου τοῦ π. Σαράντη ὡς «θεοπνεύστου» λέγουμε, ὅτι θεόπνευστα εἶνε τὰ κείμενα τῶν Προφητῶν καὶ τῶν Ἀποστόλων, τὰ βιβλία δηλαδὴ τῆς ῾Αγίας Γραφῆς. Καὶ ἀπλανὴς καὶ ἀλάθητη στὰ ζητήματα τῆς πίστεως εἶνε ἡ ᾿Εκκλησία, «στῦλος καὶ ἑδραίωμα τῆς ἀληθείας» (Α´ Τιμ. γ´15), ὄχι τὸ ἄτομο. Γιατί, πολεμοῦμε τὸν Πάπα; Διότι, ἐκτὸς ἄλλων, ἰσχυρίζεται ὅτι εἶνε ἀλάθητος. Ψυχολογικῶς κρίνοντας τὰ δύο δημοσιεύματα τοῦ κ.᾿Ιατρίδη, θεωρῶ ὅτι ἔχει πίστι καὶ ἀγαθὴ διάθεσι, ἀλλ᾿ εἶνε δυνατὸν νὰ ἔχῃ ἐπηρεασθῆ ἀπὸ κάποιον ἢ κάποιους ἐναντίον μου. Γι᾿ αὐτό, προτοῦ ἀπαντήσω στὶς ἐναντίον μου κατηγορίες, ὅπως ἐρώτησε ὁ Κύριός μας τὸν δικαστή του Πιλᾶτο, ἔτσι καὶ ἐγὼ ἐρωτῶ τὸν κ. ᾿Ιατρίδη· «᾿Αφ᾿ ἑαυτοῦ σὺ λέγεις ταῦτα ἢ ἄλλοι σοι εἶπον περὶ ἐμοῦ;».
Στὶς αἰτιάσεις δύναμαι πολλὰ νὰ ἀπαντήσω, ἀλλ᾿ ἀπαντῶ λιγώτερα φειδόμενος τοῦ χρόνου μου καὶ τοῦ χρόνου τῶν ἀναγνωστῶν. Κατηγοροῦμαι ὅτι ἄλλαξα ἀντιλήψεις. Καὶ ἐξέπεσα ἀπὸ τὴν ἀλήθεια. ᾿Αβάσιμη ἡ κατηγορία. ᾿Ενθυμοῦμαι λόγο τοῦ ἀειμνήστου καθηγητοῦ μου Παναγιώτη Τρεμπέλα, ὁ ὁποῖος ἔλεγε γιὰ τὸν ἑαυτό του· «Εἰ καὶ τὰ ἔτη μου ἐκλείπουσιν, ἐγὼ ὁ αὐτός εἰμι». Τὸ ἴδιο λέγω καὶ ἐγὼ γιὰ τὸν ἑαυτό μου. Μὲ τὴ χάρι τοῦ Θεοῦ ἐξακολουθῶ ν᾿ ἀγωνίζωμαι, ὅπως πρῶτα, γιὰ τὴν ἀλήθεια. ᾿Αφωρίσθηκα ἀπὸ τὴ λῃστρικὴ Σύνοδο τοῦ Φαναρίου τὸ 1993, διότι κήρυττα ἐναντίον τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ ἤλεγξα αἱρετικὸ Ἀρχιεπίσκοπο. ῾Ο ἀδικώτατος ἀφορισμὸς ἐπὶ 18 μέχρι τώρα ἔτη παραμένει, διότι ἐξακολουθῶ νὰ κηρύττω καὶ νὰ ἐλέγχω. Θηριομαχῶ μὲ πανίσχυρα κοσμικῶς ἐκκλησιαστικὰ πρόσωπα, καὶ σεῖς, κ. ᾿Ιατρίδη, ἰσχυρίζεσθε, ὅτι ἔπαυσα νὰ ἀγωνίζωμαι. Δὲν παρακολουθεῖτε, φαίνεται, τὰ δημοσιεύματά μου στὸ περιοδικὸ «Σταυρός», στὸν «᾿Ορθόδοξο Τύπο» καὶ στὸ Διαδίκτυο. Κατηγοροῦμαι γιὰ τὶς θέσεις μου ὡς πρὸς τὴν Κάρτα τοῦ Πολίτη.
Γράφετε, κ. ᾿Ιατρίδη, ὅτι ἀναγνώσατε μὲ πολλὴ προσοχὴ τὴ σχετικὴ ἐπιστολή μου στὸν «Ο.Τ.». ᾿Επιτρέψετε νὰ σᾶς πῶ ὅτι τὴν διαβάσατε ἐπιπολαίως. Πιστοὶ ἄνθρωποι, σοβαροὶ καὶ τετραγωνικοὶ στὰ μυαλά, εἶπαν ὅτι ἡ τοποθέτησί μου σ᾿ ἐκεί νη τὴν ἐπιστολὴ ἦταν ἡ ὀρθὴ τοποθέτησι γιὰ τὴν Κάρτα τοῦ Πολίτη. Τὸ αὐτὸ εἶπαν καὶ γιὰ ἐκπομπές μου ἀπὸ τὸ «Blue Sky». ᾿Εγὼ σαφῶς, σαφέστατα, καταδίκασα τὴν Κάρτα τοῦ Πολίτη καὶ μὲ τὴν ἐπιστολὴ καὶ μὲ τὶς ἐκπομπές. Εἶπα ὅτι αὐτὴ ἡ Κάρτα, ἐφόσον κάνει νούμερο, ἀριθμό, τὸ ἀνθρώπινο πρόσωπο, καὶ τὸ φακελλώνει ἠλεκτρονικῶς, καταργώντας τὴν ἐλευθερία του, εἶνε ἕνα προστάδιο τοῦ χαράγματος τοῦ ᾿Αντιχρίστου, καὶ πρέπει μὲ ὅλη τὴν ψυχή μας νὰ διαμαρτυρηθοῦμε. Καὶ τώρα συνιστῶ διαμαρτυρίες ἀτομικῶς καὶ συνολικῶς. Κατηγοροῦμαι ὅτι ἀντιφάσκω πρὸς τὸν ἑαυτό μου, διότι ἐπῄνεσα γιὰ ἡρωισμὸ τοὺς ἀστυνομικούς, οἱ ὁποῖοι ἀρνήθηκαν νὰ πάρουν τὴν Κάρτα καὶ ἀποτάχθηκαν ἀπὸ τὸ σῶμα τῆς ᾿Αστυνομίας. ᾿Αλλὰ μὲ τοῦτο δὲν πέφτω σὲ ἀντίφασι. Σὲ ἀντίφασι θὰ ἔπεφτα, ἂν ἔλεγα, ὅτι δὲν χρειάζεται ἡρωισμός, καὶ οἱ ἄλλοι ῞Ελληνες πρέπει νὰ πάρουν τὴν Κάρτα. Τέτοιο ὅμως πρᾶγμα δὲν εἶπα. Θέλω ὅλοι οἱ ῞Ελληνες νὰ ἔχουν ἡρωισμὸ καὶ νὰ μὴ πάρουν τὴν Κάρτα, ὁπότε θ᾿ ἀναγκασθῇ τὸ Κράτος νὰ τὴν ἀποσύρῃ. ᾿Αλλὰ δυστυχῶς δὲν εἶνε ὅλοι ἥρωες καὶ δὲν γίνονται ὅλοι Μάρτυρες. ῞Οπως λέγει ὁ Μέγας Βασίλειος στὸν ἐγκωμιαστικὸ λόγο γιὰ τοὺς 40 Μάρτυρες τῆς Σεβαστείας, ὅλοι εἶνε θνητοί, ἀλλὰ Μάρτυρες εἶνε ὀλίγοι.
᾿Ενῷ θέλω ὅλοι οἱ ῞Ελληνες νὰ εἶνε ἡρωικοὶ καὶ νὰ μὴ πάρουν τὴν Κάρτα, κατηγοροῦμαι, διότι δὲν προέτρεψα τὸ λαὸ νὰ μὴ τὴν πάρῃ. ᾿Αλλὰ δὲν προέτρεψα τὸ λαὸ νὰ μὴ τὴν πάρῃ, διότι, ἂν τὸ ἀντιχριστιανικὸ Κράτος ἐπιβάλῃ τὴν Κάρτα, καὶ μερικοὶ δὲν τὴν πάρουν, ὁπότε δὲν θὰ μποροῦν νὰ συναλλαγοῦν μὲ τράπεζες, νὰ εἰσπράξουν τὸ μισθὸ καὶ τὴ σύνταξί τους, νὰ νοσηλευθοῦν κ.λπ., θὰ ἐπιρρίψουν σὲ μένα τὴν εὐθύνη καὶ θὰ εἰποῦν· «Σωτηρόπουλε, δὲν μποροῦμε νὰ ζήσωμε, μᾶς πῆρες στὸ λαιμό σου». ῾Η Σύνοδος τῆς ῾Ιεραρχίας, ἡ ὁποία εἶνε ἀρχὴ καὶ ἐξουσία, αὐτὴ θὰ μποροῦσε νὰ προτρέψῃ τὸ λαὸ νὰ μὴ πάρῃ τὴν Κάρτα, καὶ μὲ γλῶσσα αὐστηρὴ ν᾿ ἀπαιτήσῃ ἀπὸ τὸ Κράτος νὰ συμμορφωθῇ πρὸς τὴ βούλησί της καὶ πρὸς τὸ δημοκρατικὸ πο λίτευμα. Νὰ δηλώσῃ στὸ Κράτος, ὅτι, ἂν δὲν συμμορφωθῇ, θὰ ἐφαρμόσῃ κατὰ τῶν ἐνόχων τὰ αὐστηρότερα ἐπιτίμια. Τὰ ἡρωικὰ δὲ παιδιά της νὰ θέσῃ ὑπὸ τὴν προστασία της πνευματικῶς καὶ ὑλικῶς.
Κατηγοροῦμαι, διότι δὲν παραδέχομαι τὴ γνώμη ὡρισμένων, ρασοφόρων καὶ λαϊκῶν, ὅτι ἡ Κάρτα τοῦ Πολίτη εἶνε «χάραγμα» πρὶν ἔλθῃ ὁ ᾿Αντίχριστος. Αὐτὴ ἡ γνώμη εἶνε ἀβάσιμη καὶ ἐπιπόλαιη. ῞Οσοι ἔχουν αὐτὴ τὴ γνώμη εἶνε ἀγράμματοι στὰ ἱερὰ γράμματα καὶ ἀθεολόγητοι. Τὸ θεόπνευστο κείμενο τῆς ᾿Αποκαλύψεως δὲν ὁμιλεῖ γιὰ ἄλλο «χάραγμα», ἀλλὰ γιὰ «χάραγμα ἐπὶ τῆς χειρὸς τῆς δεξιᾶς ἢ ἐπὶ τῶν μετώπων», ὅταν ἔλθῃ ὁ ᾿Αντίχριστος. Τὸ δὲ «χάραγμα» θὰ εἶνε «τὸ ὄνομα ἢ ὁ ἀριθμὸς τοῦ ὀνόματος» τοῦ ᾿Αντιχρίστου (Ἀποκ. ιγ´ 16,17). ῞Οταν ἔλθῃ ὁ ᾿Αντίχριστος, θὰ κατασκευασθῇ καὶ «εἰκὼν» τοῦ ᾿Αντιχρίστου γιὰ προσκύνησι, δηλαδὴ ἄγαλμα ὡς εἴδωλο (Ἀποκ. ιγ´ 14,15). ῍Ας μὴ παραχαράσσουν λοιπὸν ὡρισμένοι τὸ «χάραγμα» καὶ ἂς μὴ φέρουν τὸν ᾿Αντίχριστο προτοῦ ἔλθῃ!
Τὸ ἀντίχριστο Κράτος, ὅπως ἐπέβαλε τὴν ταυτότητα χωρὶς τὴν ἀναγραφὴ τοῦ Θρησκεύματος, ἔτσι μπορεῖ νὰ ἐπιβάλῃ καὶ τὴν Κάρτα τοῦ Πολίτη. Καὶ κατηγοροῦμαι, διότι δὲν ὑποστηρίζω, ὅπως ἄλλοι, ὅτι χάνει τὴν ψυχή του, πηγαίνει στὴν κόλασι, ὅποιος τότε θὰ παραλάβῃ τὴν Κάρτα, ἀναγκαία γιὰ τὶς συναλλαγὲς μὲ τὶς τράπεζες, γιὰ τὴν εἴσπραξι μισθῶν καὶ συντάξεων, γιὰ νοσηλεία κ.λπ.. ῎Οχι, κ.᾿Ιατρίδη! ῍Αν θὰ παραλάβῃ κανεὶς τὴν Κάρτα, δὲν θὰ χάσῃ γι᾿ αὐτὸ τὴν ψυχή του. ῾Ως παράδειγμα εἶχα ἀναφέρει, ὅτι οἱ χριστιανοὶ κατὰ τὴ Ρωμαϊκὴ ἐποχὴ χρησιμοποιοῦσαν τὸ Ρωμαϊκὸ νόμισμα μὲ τὴν εἰκόνα καὶ τὴν ἐπιγραφὴ τοῦ θεοποιηθέντος αὐτοκράτορος, χωρὶς γι᾿αὐτὸ νὰ ἐκπίπτουν ἀπὸ τὴν πίστι. Lapsi, πεπτωκότες, δὲν ἦταν οἱ χρησιμοποιοῦντες τὸ Ρωμαϊκὸ νόμισμα χριστιανοί, ἀλλ᾿ ἐκεῖνοι, οἱ ὁποῖοι ἀπὸ φόβο ἀρνοῦνταν τὸ Χριστό, παραδέχονταν τὸν αὐτοκράτορα ὡς Θεὸ καὶ θυσίαζαν στὰ εἴδωλα. ᾿Αλλὰ σεῖς, κ. ᾿Ιατρίδη, διαστρέψατε τελείως τὸ ἐπιχείρημά μου, χαρακτηρίζοντας αὐτὸ ὡς ἄκαιρο καὶ ἄστοχο, ἐνῷ εὐκόλως κανεὶς ἀντιλαμβάνεται, ὅτι αὐτὸ τὸ ἐπιχείρημα καὶ ἐπίκαιρο εἶνε καὶ εὔστοχο. Γράφετε, κ. ᾿Ιατρίδη, ὅτι ὅλα τὰ ἐν χρήσει προϊόντα καὶ ἄλλα πράγματα λόγῳ τοῦ γραμμωτοῦ συστήματος (barcode) εἶνε σφραγισμένα μὲ τὸν δυσώνυμο ἀριθμὸ 666. Καὶ ἐρωτοῦμε στὸ σημεῖο τοῦτο· Σεῖς ψωνίζετε προϊόντα; ᾿Ασφαλῶς ψωνίζετε, ἀλλιῶς θὰ εἴχατε πεθάνει ἀπὸ πεῖνα. Καὶ ἀφοῦ ψωνίζετε, θὰ πᾶτε στὴν κόλασι; Στὴν κόλασι, κ. ᾿Ιατρίδη, συμφώνως πρὸς τὸ θεόπνευστο κείμενο τῆς ᾿Αποκαλύψεως, καὶ ὄχι πρὸς τὴ γνώμη τοῦ Α ἢ τοῦ Β, θὰ πᾶνε ὅσοι θὰ δεχθοῦν τὸ «χάραγμα» – σφράγισμα τοῦ ᾿Αντιχρίστου «ἐπὶ τῆς χειρὸς αὐτῶν τῆς δεξιᾶς ἢ ἐπὶ τῶν μετώπων αὐτῶν» καὶ θὰ προσκυνήσουν τὴν «εἰκόνα» του, ἄγαλμα–εἴδωλο (Ἀποκ. ιγ´ 16, ιδ´ 9–11, ιστ´ 2). Καὶ ἐπειδή, ὅσοι θὰ δεχθοῦν τὸ «χάραγμα» καὶ θὰ προσκυνήσουν τὴν «εἰκόνα» τοῦ ᾿Αντιχρίστου, θὰ πᾶνε στὴν κόλασι, γι᾿ αὐτὸ τότε οἱ πιστοὶ δὲν πρέπει νὰ ὑποκύψουν, ἀλλὰ καὶ συναλλαγὲς νὰ θυσιάσουν (Ἀποκ. ιγ´ 17) καὶ αὐτὴ τὴ ζωή τους (Ἀποκ. Ιγ´ 15).
Ἀγαπητὲ κ. ᾿Ιατρίδη, σεῖς εἶσθε στρατιωτικὸς καὶ νομικός, καὶ ἐγὼ εἶμαι θεολόγος. Καὶ ὅπως σεῖς κατέχετε τὰ στρατιωτικὰ καὶ τὰ νομικά, ἐνῷ ἐγὼ δὲν τὰ κατέχω, ἔτσι καὶ ἐγὼ κατέχω τὰ θεολογικά, ἐνῷ σεῖς δὲν τὰ κατέχετε. Γι᾿ αὐτὸ καὶ μὲ ἀδικεῖτε στὴν κρίσι σας σφόδρα σφόδρα. Μὲ παραπέμπετε στὴν κόλασι ἕνα ἐργάτη τοῦ Εὐαγγελίου, ὁ ὁποῖος λευκάνθηκε στὸ κήρυγμα καὶ στὸν ἀγῶνα γιὰ τὴν πίστι, καὶ μὲ τὴ χάρι τοῦ Θεοῦ ἐξακολουθεῖ νὰ κηρύττῃ καὶ ν᾿ ἀγωνίζεται ὑπὲρ τῆς πίστεως. Εἶσθε πιστὸς ἄνθρωπος, καὶ πρέπει νὰ προσέξετε καὶ νὰ λάβετε ὑπ᾿ ὄψιν τί λέγει ἡ θεόπνευστη Γραφὴ γιὰ τοὺς ἀδίκους (Α´ Κορ. στ´ 9). ᾿Αλλ᾿ ἐπειδὴ ἔχετε καλὴ διάθεσι, νομίζουμε, ὅτι θ᾿ ἀναθεωρήσετε ὡρισμένες ἀντιλήψεις. «Πεπείσμεθα, ἀγαπητέ, περὶ ὑμῶν τὰ κρείττονα καὶ ἐχόμενα σωτηρίας» (῾Εβρ. στ´ 9).
Νικόλαος Σωτηρόπουλος
Θεολόγος–Φιλόλογος
Ορθόδοξος Τύπος 4/2/2011