Ιδιαίτερα αξιοσήμαντη συμβουλή του μακαριστού π. Γεώργιου Θεολογίτη στους πιστούς

Επειδή πριν 11 ημέρες ακριβώς, την 4η Μαΐου, συμπληρώθηκαν 12 χρόνια, από την κοίμηση του μακαριστού ιερέως π. Γεωργίου Θεολογίτη, θυμίζουμε απόσπασμα από τον αποχαιρετιστήριο λόγο που σύνταξε ο ίδιος ο π. Γεώργιος Θεολογίτης (δείτε ΕΔΩ). Αιωνία του η μνήμη! Την ευχή του ας έχουμε!

Ιδιαίτερα αξιοσήμαντη συμβουλή του μακαριστού π. Γεώργιου Θεολογίτη στους πιστούς

Ζητώ από όλους συγγνώμην, και εάν ως άνθρωπος επίκρανα κάποιον αδελφόν, ιδιαιτέρως του ζητώ συγχώρησιν. Σας αποχαιρετώ όλους, αδιακρίτως, κληρικούς και λαϊκούς, με την αγάπην του Αγαπήσαντος ημάς Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού, και σας παρακαλώ, μείνατε εδραιωμένοι και εξαρτημένοι από τον Σταυρόν και τον Εσταυρωμένον και Αναστάντα εκ του τάφου Κύριον, τον Θριαμβευτήν και Νικητήν του θανάτου.

Δείτε και Αποχαιρετιστήριος λόγος του κ.Νικολάου Σωτηρόπουλου για τον εκδημήσαντα ιερέα π.ΓΕΩΡΓΙΟ ΘΕΟΛΟΓΙΤΗ, πατώντας ΕΔΩ
† ΙΕΡΕΥΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΘΕΟΛΟΓΙΤΗΣ (1921-2011), πατώντας ΕΔΩ
Τα τέσσερα όπλα του φωτός που προτείνει ο μακαριστός π. Γεώργιος Θεολογίτης για τους πιστούς, πατώντας ΕΔΩ

Τα τέσσερα όπλα του φωτός που προτείνει ο μακαριστός π. Γεώργιος Θεολογίτης για τους πιστούς

Επειδή πριν 10 ημέρες ακριβώς, την 4η Μαΐου, συμπληρώθηκαν 11 χρόνια, από την κοίμηση του μακαριστού ιερέως π. Γεωργίου Θεολογίτη, θυμίζουμε απόσπασμα από τον αποχαιρετιστήριο λόγο που σύνταξε ο ίδιος ο π. Γεώργιος Θεολογίτης (δείτε ΕΔΩ). Αιωνία του η μνήμη! Την ευχή του ας έχουμε!

Τα τέσσερα όπλα του φωτός που προτείνει ο μακαριστός π. Γεώργιος Θεολογίτης για τους πιστούς

Εμπρός, λοιπόν, εφοδιασθήτε και θωρακισθήτε με τα όπλα του φωτός, τα οποία παρέχει η αγία ορθόδοξος Εκκλησίας μας δωρεάν στους γενναίους του Χριστού στρατιώτες, για να είσθε πάνοπλοι για την μάχη στην πρώτη γραμμή.

Όλοι ξέρετε ποία είναι τα όπλα: 1. η πίστις. 2. ο Σταυρός. 3. η καθαρή εξομολόγησις. 4.η συχνή Θεία Κοινωνία, οπότε ο κάθε πιστός βιώνει το ρηθέν υπό του προφήτου: <<Και εάν πορευθώ εν μέσω σκιάς θανάτου, ου φοβηθήσομαι κακά, ότι Συ μετ’ εμού ει” (Ψαλμ.κβ’4). 

Δείτε και Αποχαιρετιστήριος λόγος του κ.Νικολάου Σωτηρόπουλου για τον εκδημήσαντα ιερέα π.ΓΕΩΡΓΙΟ ΘΕΟΛΟΓΙΤΗ, πατώντας ΕΔΩ
† ΙΕΡΕΥΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΘΕΟΛΟΓΙΤΗΣ (1921-2011), πατώντας ΕΔΩ

Αναρτήσεις για τον μακαριστό π. Γεώργιο Θεολογίτη

Επειδή πριν 20 ημέρες ακριβώς, την 4η Μαΐου, συμπληρώθηκαν 10 χρόνια, από την κοίμηση του μακαριστού ιερέως π. Γεωργίου Θεολογίτη, θυμίζουμε τις αναρτήσεις του ιστολογίου μας για τον μακαριστό π. Γεώργιο Θεολογίτη. Αιωνία του η μνήμη! Την ευχή του ας έχουμε!

Αναρτήσεις για τον μακαριστό π. Γεώργιο Θεολογίτη

Αποχαιρετιστήριος λόγος του κ.Νικολάου Σωτηρόπουλου για τον εκδημήσαντα ιερέα π.ΓΕΩΡΓΙΟ ΘΕΟΛΟΓΙΤΗ, πατώντας ΕΔΩ

† ΙΕΡΕΥΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΘΕΟΛΟΓΙΤΗΣ (1921-2011), πατώντας ΕΔΩ

 

Αποχαιρετιστήριος λόγος του κ.Νικολάου Σωτηρόπουλου για τον εκδημήσαντα ιερέα π.ΓΕΩΡΓΙΟ ΘΕΟΛΟΓΙΤΗ

Σήμερα συμπληρώνονται είκοσι ημέρες από την εκδημία του ιερέως π.Γεωργίου Θεολογίτη και γι’ αυτό το ιστολόγιο μας δημοσιεύει τον αποχαιρετιστήριο λόγο του κ.Νικολάου Σωτηρόπουλου για τον μακαριστό π.Γεώργιο. 

 

Αποχαιρετιστήριος λόγος εκδημήσαντος ιερέως 

Αξιότιμε κ.Διευθυντά,

Χριστός ανέστη.

 

Συχνά παραπονούμεθα, διότι πολλοί κληρικοί είνε ανάξιοι, σκανδαλίζουν με κοσμικές αντιλήψεις και συμπεριφορές, και κάνουν τους πιστούς να τείνουν προς την απογοήτευσι. Αλλά, δόξα τω Θεώ, δεν εξέλιπαν από την Εκκλησία και άξιοι και άγιοι κληρικοί. Ούτε θα εκλείψουν αφού η Εκκλησία, την οποίαν ο Κύριος και Θεός <<περιποιήσατο δια του ιδίου αίματος>> (Πραξ. κ’ 28), είνε εργαστήριον αγιότητος και ακατάλυτη.

Την 4η Μαϊου πλήρης ημερών, σε ηλικία 90 ετών, εξεδήμησε προς τον Κύριον ευσεβέστατος ιερεύς της Ι. Μητροπόλεως Αιτωλίας και Ακαρνανίας, ο πατήρ Γεώργιος Θεολογίτης. Ο μακαριστός λειτουργός του Υψίστου διακρινόταν για την πίστι του, και τον ζήλο του υπέρ της πίστεως, η οποία στις χαλεπές ημέρες μας καταπροδίδεται. Επίσης διακρινόταν για την αγάπη του προς το Θεό και προς τους ανθρώπους. <<Πίστις δι’ αγάπης ενεργουμένη>> λέγει ο Απόστολος (Γαλ΄ ε’ 6). Ακόμη διακρινόταν τόσο για την απλότητά του, όσο και για την αξιοπρέπεια και παρρησία του. Δεν υπέφερε εγωιστάς και καταφρονητάς ρασοφόρους, ασέβειες και αδικίες τους. Και ήλεγχε τέτοιες συμπεριφορές με αυστηρότητα. Κάτω δε από το πετραχήλι του αναρίθμητες ταπεινές ψυχές βρήκαν ανάπαυσι.

Ο δε Κύριος στον εκλεκτό δούλο του και λειτουργό του Γεώργιο είχε δώσει πολύ θαυμαστό χάρισμα, σημείο αγιότητος. <<Ευωδία Χριστού εσμέν>>, λέγει ο Απόστολος (Β’Κορ. β’15). Ο δε πατήρ Γέωργιος ήταν ευωδία Χριστού κατά τρόπον αισθητό. Ευωδία αναδιδόταν από τη μορφή του, την οποίαν οι χριστιανοί αισθάνονταν, και ο υποφαινόμενος επανειλημμένως αισθάνθηκα και συγκινήθηκα βαθύτατα.

Η δε κηδεία του πατρός Γεωργίου στον μεγάλο ιερό ναό του Αγίου Δημητρίου του Αγρινίου ήταν πάνδημος. Πλήθη χριστιανών, παρά την καταρρακτώδη βροχή, συνέρρευσαν στο ναό, προσκύνησαν το σκήνωμά του και παρακολούθησαν την εξόδιο ακολουθία, την οποίαν ετέλεσεν ο άξιος Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανία κ. Κοσμάς μαζί με μέγα πλήθος ιερέων. Οι πιστοί αισθάνθηκαν, ότι ο θάνατος των αγίων είνε δόξα!

 

Ο μακαριστός πατήρ Γεώργιος, προαισθανθείς το θάνατό του, συνέταξε αποχαιρετιστήριο λόγο, για να διαβασθή κατά την εξόδιο ακολουθία. Και μετά τον επικήδειο λόγο του Σεβασμιωτάτου κ. Κοσμά διαβάστηκε και προξένησε στον κλήρο και στο λαό ιδιαίτερη συγκίνησι. Παραθέτουμε κατωτέρω τον αποχαιρετιστήριο τούτο λόγο του αειμνήστου πατρός Γεωργίου Θεολογίτη, για να αισθανθούν και άλλοι ιερή συγκίνησι, αλλά και ενθάρρυνσι, διότι και στον καιρό τούτο της προφητευμένης μεγάλης αποστασίας από την πίστι και το Θεό ο Εσταυρωμένος και Αναστάς Κύριος και Θεός μας δημιουργεί στην Εκκλησία του αγίους και χαρισματούχους. 

 

<<Σεβασμιώτατε και άγιε πατέρα μου Κοσμά, και όλοι Σεβαστοί πατέρες, αδελφοί και συλλειτουργοί μου, χαίρετε απ’ εδώ την χαράν του παραδείσου!

Τούτο το άγγελμά μου είναι το τελευταίο και το απευθύνω προς όλους τους ευσεβείς ορθόδοξους αδελφούς μου, συγγενείς, γνωστούς και αγνώστους, καίτοι προ αιώνων γνωρισμένοι. Όλοι σας χαίρετε την χαράν της Αναστάσεως. Χριστός ανέστη!

Σήμερον, τη προσταγή του Κυρίου και Θεού ημών Ιησού Χριστού και θεία χάριτι αναχωρώ δια την ουράνιον πατρίδα μας, την βασιλείαν του Θεού, καθότι <<ουκ έχωμεν ώδε μένουσαν πόλιν, αλλά την μέλλουσαν επιζητούμεν>> (Εβρ. ιγ’14). Δια τούτο θερμώς παρακαλώ όλους σας, προσευχηθήτε και παρακαλείτε τον Κύριον, την Παναγίαν μας, και όλους τους Αγίους και Αγγέλους, να με συνοδεύουν, διότι δεν φοβούμαι τόσο τον θάνατον, όσο την φοβεράν όψιν των πονηρών δαιμόνων δια το πλήθος των αμαρτιών μου. Αυτές μου προκαλούν τον μέγαν φόβον. Παρακαλείτε, παρακαλείτε, αδελφοί μου, να με ελεήση ο Θεός, δια να φθάσω εκεί να προσκυνήσω την Μεγαλειότητα του. 

Και τώρα ζητώ συγγνώμην και συγχώρησιν πρώτον από τον άξιον και ταπεινόν ιεράρχην π.Κοσμάν, τον οποίο εχαρακτήρισα ως δεύτερον πατρο-Κοσμάν. Έτσι είχα την πληροφορίαν εντός μου, όπου συλλειτουργούσαμε πολλές φορές. Έπειτα ζητώ από όλους τους ιερείς αδελφούς, όσους με προπέμπουν, και όσους είνε απόντες της εξοδίου μου, όλοι σας να με μνημονεύετε. Και εν αγάπη, χωρίς να θέλω για σας να κάνω τον δάσκαλο, όχι, συνιστώ τούτο στην αγάπη σας: Να σέβεσθε τον ιεράρχη μας, να έχετε μεταξύ σας άδολον αγάπην και συνεργασίαν στο άγιον έργον, που σας ανέθεσεν ο Κύριος, προπάντων δε να έχετε το λαμπρόν παράδειγμα της πίστεως και της ευσέβειας προς δόξαν Θεού και ιδικήν σας τιμήν. Προς δε τους ορθοδόξους αδελφούς, που υπηρέτησα ελέω Θεού, των οκτώ ενοριών της ιεράς Μητροπόλεως Αιτωλίας και Ακαρνανίας, δεν προσέφερα τίποτε, αυτοί όμως πολλά προσέφεραν σε μένα… Και εύχομαι, εις όσους επιζούν εις την παρούσαν ζωήν, να τους ανταποδίδη ο Κύριος όλα τα αγαθά του. Και εκείνους, οι οποίοι έφυγαν δια την αιωνιότητα, να τους αναπαύη ο Θεός εις τον παράδεισον του ουρανού.

Ζητώ από όλους συγγνώμην, και εάν ως άνθρωπος επίκρανα κάποιον αδελφόν, ιδιαιτέρως του ζητώ συγχώρησιν. Σας αποχαιρετώ όλους, αδιακρίτως, κληρικούς και λαϊκούς, με την αγάπην του Αγαπήσαντος ημάς Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού, και σας παρακαλώ, μείνατε εδραιωμένοι και εξαρτημένοι από τον Σταυρόν και τον Εσταυρωμένον και Αναστάντα εκ του τάφου Κύριον, τον Θριαμβευτήν και Νικητήν του θανάτου.

Θα ιδήτε πολλά. Και όσοι μείνετε πιστοί, θα υποστήτε πολλά. Όμως ο Κύριος και η Παναγία μας και όλοι οι Άγιοι θα είναι στο πλάι σας φρουροί και βοηθοί, αρκεί να μη δειλιάσετε. Και μαζί με τον μεγάλον Αρχηγόν μας και Νικητήν Ιησούν Χριστόν θα θριαμβεύσετε και θα αναδειχθήτε τροπαιοφόροι νικηταί κατά των σκοτεινών δυνάμεων. Εμπρός, λοιπόν, εφοδιασθήτε και θωρακισθήτε με τα όπλα του φωτός, τα οποία παρέχει η αγία ορθόδοξος Εκκλησίας μας δωρεάν στους γενναίους του Χριστού στρατιώτες, για να είσθε πάνοπλοι για την μάχη στην πρώτη γραμμή. Όλοι ξέρετε ποία είναι τα όπλα: 1. η πίστις. 2. ο Σταυρός. 3. η καθαρή εξομολόγησις. 4.η συχνή Θεία Κοινωνία, οπότε ο κάθε πιστός βιώνει το ρηθέν υπό του προφήτου: <<Και εάν πορευθώ εν μέσω σκιάς θανάτου, ου φοβηθήσομαι κακά, ότι Συ μετ’ εμού ει” (Ψαλμ.κβ’4).

Τέλος ζητώ τις ευχές όλων και τις προσευχές, για να με συνοδεύουν εις τα πέραν του τάφου, όπου η χαρά των Αγίων. Αμήν.

Σας ευχαριστώ εγκαρδίως, και σας ασπάζομαι όλους με αγάπην Χριστού.

Ο ελάχιστος εν ιερεύσιν ελέω Θεού π. Γεώργιος Θεολογίτης>>. 

Ευχαριστώ για την φιλοξενία

Ν. Ι. Σωτηρόπουλος

Την φωτογραφία του π.Γεωργίου Θεολογίτη, την λάβαμε από την Εκκλησιαστική εφημερίδα Ορθόδοξος Τύπος.
Ευχαριστούμε πολύ τον κ.Αντώνιο Μάρκου για την αποστολή της επιστολής αυτής.

† ΙΕΡΕΥΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΘΕΟΛΟΓΙΤΗΣ (1921-2011)

Δημοσιεύουμε τις απόψεις του κ.Ι.Δ.Κ. για τον μακαριστό π.Γεώργιο Θεολογίτη, που δημοσιεύθηκαν την περασμένη εβδομάδα στον <<Ορθόδοξο Τύπο>> διότι επιβεβαίωνουν την μαρτυρία του κ. Νικολάου Σωτηρόπουλου ότι ο π.Γεώργιος Θεολογίτης ευωδίαζε και βοηθούν τους άπιστους να πιστέψουν.

† ΙΕΡΕΥΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΘΕΟΛΟΓΙΤΗΣ

(1921-2011)

Ὁ ἱερέας ποὺ μυρόβλιζε, ποὺ εὐωδίαζε καθὼς σοῦ μιλοῦσε. «Εὐλογημένης ἀρχῆς γενομένης διὰ τῆς αὐτοσχεδίου προσευχῆς μὲ τὸ κατὰ δύναμίν μου» γράφει κάπου σὲ ἕνα σημείωμά του γιὰ τὴν βιωτή του καὶ ἀκολουθεῖ μιὰ θαυμάσια προσευχή. Ἄνθρωπος τῆς προσευχῆς, τῆς νηστείας χωρὶς νὰ κρατᾶ κακίες γιὰ κανέναν, ἐξομολογοῦσε καὶ κύρηττε ἀκατάπαυστα ὅπου κι ἂν εὑρίσκετο. Ἦτο ἀκούραστος στὰ ἱερατικά του καθήκοντα. Ἄλλαξε ὀκτὼ (8) ἐνορίες, τὶς πιὸ πολλὲς σὲ ἄγονα χωριὰ καὶ περιοχές, ποὺ δὲν εἶχαν κἂν ἐκκλησία. Μὲ τὴν χάρι τοῦ Κυρίου μας ἄλλες ἔκτισε ἀπὸ τὴν ἀρχὴ καὶ ἄλλες ἐπισκεύασε ἐκ θεμελίων.

Γεννήθηκε στὶς 6 Μαρτίου 1921 στήν Βαλαώρα Εὐρυτανίας. Υἱὸς τοῦ Δημητρίου καὶ τῆς Βαγιούλας. Ἦτο ἀπὸ πολύτεκνη οἰκογένεια 7 (ἑπτὰ) ἀγοριῶν, τὰ τρία ἔφυγαν γιὰ τὴν ἄλλη ζωή. Ἔμεινε ὀρφανὸς ἀπὸ μητέρα στὶς 18 Ἀπριλίου 1936. Ἦτο τότε 15 ἐτῶν. Πέρασε πολὺ φτωχικὰ παιδικὰ χρόνια μὲ πολλὲς στερήσεις. Ἦτο ὁ μεγαλύτερος ἀπὸ τὰ 4 ἐναπομείναντα ἀδέλφια του καὶ ἐκτελοῦσε χρέη τῆς μητέρας του καὶ τοῦ πατέρα του, ποὺ ἔλειπε γιὰ τὴν καθημερινὴ βιοπάλη. Μὲ τὶς ταλαιπωρίες καὶ κακουχίες τοῦ ἐμφυλίου φεύγει ἀπὸ τὸ χωριό του γιὰ τὸ Μεσολόγγι, ὅπου κατ᾽ ἀρχὴν φιλοξενήθηκε στὸ σπίτι ἑνὸς θείου του. Ἐκεῖ ἡ Μητρόπολις τὸν στέλνει στὴν ἐκκλησιαστικὴ σχολὴ Λαμίας. Ἐνδιαφέρον δείχνουν γι᾽ αὐτὸν καὶ τὴν οἰκογένειά του οἱ ἀοίδιμοι μακαριστοὶ πατέρες π. Βενέδικτος καὶ π. Χαράλαμπος Βασιλόπουλος ἱεροκύρηκες τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Αἰτωλίας καὶ Ἀκαρνανίας. Τὸ 1950 τελειώνει τὸ ἐκκλησιαστικὸ φροντιστήριο Λαμίας.

Τὴν 1ην Ἰανουαρίου 1951 κατατάσσεται στὸν Ἑλληνικὸ Στρατὸ καὶ ὑπηρέτησε στὴν Ἤπειρο, στὴν Κόνιτσα σὰν στρατιώτης δίπλα στὸν ἱερέα καὶ συγχρόνως ἐκύρηττε τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ. Τὸ 1952 ἀπολύεται ἀπὸ τὸν Στρατό. Στὶς 30 Νοεμβρίου 1952 παντρεύεται τὴν Μαγδαληνὴ Δεληκωστοπούλου.

Στὶς 22 Φεβρουαρίου 1953 γίνεται ἱεροδιάκονος καὶ τὴν 1η Μαρτίου 1953 ἱερέας. Παραιτήθηκε ἀπὸ ἱερέας τὸ 1986. Ἔγινε πολύτεκνος· ἀπέκτησε (8) ὀκτὼ παιδιά, ζοῦν τὰ ἕξι, τὸ ἕνα ἐχάθη στὸν τοκετόν, καὶ τὸ ἄλλο ἀπὸ χτύπημα στὸ κεφάλι. Ὁ Μητροπολίτης Καρπενησίου Νικόλαος ἐγνώριζε ὅλα τὰ γεγονότα τῆς ἱερατικῆς του ζωῆς καὶ μετὰ τὴν παραίτησίν του τοῦ ζήτησε καὶ τὸν ἐπανέφερε στὴν ἐνεργὸ ὑπηρεσία γιὰ 5 ἀκόμη χρόνια στὴν Μητρόπολη Καρπενησίου. «Ἔκτοτε Θεία Χάριτι αἰσθάνομαι τὸ βραχύ τῆς ἐδῶ ζωῆς, καὶ παρακαλῶ τὸν Κύριον διὰ πρεσβειῶν τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου καὶ πάντων τῶν Ἁγίων νὰ μοῦ ὁλοκληρώση μετάνοιαν καὶ ἐξομολόγησιν καὶ Θείαν Κοινωνίαν, μὲ τέλη ἀνώδυνα καὶ ἀνεπαίσχυντα καὶ νὰ μὲ παραλάβη δοξολογώντας τὸ Ἅγιον καὶ Πανάγιον ὄνομα τῆς Τρισυποστάτου Θεότητος τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν ἀπεράντων Αἰώνων Ἀμήν», γράφει τελειώνοντας ἕνα μικρὸ σημείωμα γιὰ τὴν βιωτή του.

Παρευρεθήκαμε στὴν ἐξόδιο ἀκολουθία του τὴν 4 Μαΐου 2011 στὸν μεγαλοπρεπῆ Ἱερὸ Ναὸ Ἁγίου Δημητρίου Ἀγρινίου. Ἦτο ἕνα παλαϊκὸ προσκύνημα. Ὁ Ἱερὸς Ναὸς κατάμεστος μὲσα καὶ ἔξω ἀπὸ ἀνθρώπους, οἱ ὁποῖοι μεταξύ τους ἀντήλλασσαν τὴν εὐχή: «Τὴν εὐχή του νἄχουμε». Παρευρέθηκαν 58 ἱερεῖς μὲ ἄμφια καὶ πολλοὶ ἄλλοι ἱερεῖς χωρὶς ἄμφια μέσα στὸ πλῆθος, οἱ πιὸ πολλοὶ πνευματικά του παιδιά. Ὅλοι μιλοῦσαν (ἐκτὸς τῶν ἄλλων) γιὰ τὸ χάρισμα, ποὺ εἶχε καθὼς τὸν συναντοῦσες ἢ σοῦ μιλοῦσε νὰ μυροβλίζει, νὰ εὐωδιάζει καὶ ἡ εὐωδία νὰ ὑπάρχει κοντά σου ἢ γύρω σου ἐπὶ ὧρες ἢ ἡμέρες (ἀνέφεραν ἄλλοι). Φαντασθῆτε τὰ ἄρρητα ρήματα, ποὺ ἔλεγε συνεχῶς, γιὰ νὰ τοῦ δώσει ὁ Κύριος μας τέτοια Χάρη.

Στοὺς παρευρισκομένους διαβάστηκε «Ἀποχαιρετιστήριον Ἄγγελμα κατὰ τὴν ἐξόδιόν μου» κείμενο, ποὺ τὸ εἶχε συντάξει ὁ π. Γεώργιος πρὸ τῆς κοιμήσεώς του καὶ εἶχε ζητήσει αὐτὸ νὰ διαβαστεῖ ἀντὶ ἄλλου ἐπικηδείου. Ὅπου μεταξὺ ἄλλων γράφει: «…μαζὶ μὲ τὸν Μεγάλο Ἀρχηγό μας, Νικητὴ Ἰησοῦν Χριστόν, θὰ θριαμβεύσετε καὶ θὰ ἀναδειχθῆτε τροπαιοφόροι μὲ τὰ ὅπλα τοῦ φωτός, τὰ ὁποῖα εἶναι: 1) Πίστις 2) Ὁ Σταυρὸς 3) Ἡ καθαρὴ ἐξομολόγησις 4) Ἡ συχνὴ Θεία Κοινωνία…». Ὁ σεβασμιώτατος Μητροπολίτης π. Κοσμᾶς ἔκλεισε τὸν μικρὸ ἐπικήδειό του: «Σὲ παρακαλοῦμε, π. Γεώργιε, ἐκεῖ ποὺ θὰ εὑρίσκεσαι, στὸ ἄνω θυσιαστήριο, πρέσβευε καὶ ὑπὲρ ἡμῶν τῶν ἁμαρτωλῶν».

Αἰωνία του ἡ Μνήμη. Τὴν εὐχή του νἄχουμε.

Ι.Δ.Κ.

Από την παλαίμαχη Εκκλησιαστική εφημερίδα <<Ορθόδοξος Τύπος>> (20/5/2011)

Τον λόγο του κ. Σωτηρόπουλου για τον π. Γεώργιο Θεολογίτη, καθώς και τον αποχαιρετιστήριο λόγο του τελευταίου μπορείτε να τον διαβάσετε πατώντας ΕΔΩ